30 aug Big Sur

Om half acht staan we op. Met veel moeite kruip ik uit de tent. Marianne is 's morgensvroeg altijd veel kwieker dan ik maar ik toon mij van mijn beste kant. De douche op de camping werkt met een muntje (50 cent). In ruil daarvoor krijg je twee minuten warm water. Vroeger was dat meer, maar iedereen in Californië moet sinds vorig jaar 25% op water besparen en de campinggasten dus ook. Het muntje werkt gelukkig. Ik heb wel eens meegemaakt dat ik naakt onder de douche klaar stond en het apparaat mijn laatste quarter niet wou accepteren.

Na een zelfgemaakt ontbijt rijden we naar de Lodge, waar we een kop koffie drinken, ondertussen wat apparaten opladend. Daarna gaan we op pad. Letterlijk oftewel we gaan een trail lopen: de Valley View Trail. Hij begint tegenover de Lodge en is 1,8 mijl lang (heen en weer). Klinkt als een makkie, maar ik heb het woord 'View' in de naam van de trail over het hoofd gezien.

Voor een view moet je meestal namelijk een uitzicht hebben en dat betekent hier een hele klim naar boven. Volgende keer eerst de naam van de trail bestuderen. We hebben het gehaald. Eerlijk gezegd is de view boven niet bijzonder maar het onderste deel van de trail met een aantal Redwoods is wel aardig.

Onderweg zien we deze boom van een kerel.

Voor dit uitzicht maken we de hele klim

Vervolgens gaan we op pad om een deel van de Highway 1 te rijden. We rijden eerst richting het Julia Pfeiffer SP. Onderweg stoppen we nog bij een viewpoint om wat foto's van de woeste kust van Californië te maken.

Het doel van ons bezoek aan het Julia Pfeiffer SP is de McWay-falls. Dat is een waterval waarbij het water zo ongeveer rechtstreeks in zee valt. Vroeger kon je met een trail helemaal tot aan de voet van de waterval op het strand komen, maar na een rockfall is een groot deel van de trail afgesloten en kan je niet meer aan de voet komen. Wel kan je nog naar een uitzichtpunt lopen waar je een mooi zicht op de waterval hebt. Dit is met recht een easy trail te noemen. De ranger bij het entreehokje had het er over dat je het gemakkelijk op "flipflops" kon doen. Eigenlijk is het een geluk bij een ongeluk dat de trail naar het strand nu is afgesloten. Zo kan je nu mooi foto's van de waterval maken zonder dat er allerlei mensen hinderlijk op de foto staan.

Na het bezoek aan het park - we hoeven geen entree te betalen omdat we met ons bonnetje van het Pfeiffer Big Sur SP ook gratis toegang hebben tot de andere staatsparken hier - hebben we honger en rijden we naar het bekende Nepenthe restaurant waar we een uitgebreide lunch nemen. Het is er niet goedkoop maar ach, we hebben een creditcard en vakantie.

Tot slot gaan we nog even naar het Andrew Molera SP. Daar kan je naar het strand wandelen. En dat doen  we dus ook, maar ik heb het vermoeden dat deze wandeling niet de top tien van deze vakantie gaat halen.

Daarna is het weer tijd om terug te rijden naar onze camping in het Pfeiffer Big Sur SP, waar onze tent nog steeds fier overeind staat. Maar ja, die is dan ook deskundig opgezet.